تولد نوح

شنبه پسرمون بالاخره رفت تولد نوح. از روزی که دعوت شده بود، هی می پرسید چند بار دیگه باید بخوابم تا تولد نوح بشه.

ساعت 10 اونجا بودیم. تولد توی یه مکان بازی سربسته بود. یه چند تا بچه ی دیگه هم اومدن و کلا شدن پنج تا با نوح. رفتن تو و ما برگشتیم خونه.

10 تا 2 میز رو رزرو کرده بودن. مامان نوح گفت 2.5 بیاین دنبال بچه ها. ما تا 2 میز رو رزرو داریم، بعدش تا بیایم بیرون و بچه ها لباس بپوشن و آماده بشن و جمعشون کنیم، میشه 2.5.

ما هم 2.26 اینا اونجا بودیم و بچه مون دومین بچه ای بود که می رفت. بقیه هنوز بودن.

یه عالمه هم پسرمون کادو گرفته؛ چیزای کوچیک کوچیک. ولی با یکیش خیلی مشغوله. خیلی چیز خوبیه. اسمشو نمی دونستم. سرچ کردم. فکر کنم روبیک ماری بهش میگن. اگرم اون نباشه، یه چیزی شبیه همونه.

--

برای کادوی نوح، از مامانش پرسیدم چی دوست داره؟ گفت ماشین. توی دفترچه خاطراتی که پسرمون بهش داده بود که براش بنویسه، نوح نوشته بود که لگو دوست داره.

ما هم رفتیم یه لگوی ماشینی براش خریدیم، از نوع لگو تکنیک. لگو مدل های خیلی مختلفی داره. لگو آرشیتکچر داره، لگو تکنیک داره، لگو سیتی داره و خیلی چیزای دیگه. لگو تکنیک اوناییه که درست کردنش از همه سخت تره ولی وقتی درستش می کنی، واقعا کار می کنه. مثلا ماشینش کششیه، می کشی عقب، راه میره. یعنی داری یه ماشین واقعی رو می سازی. این جوری نیست که فقط با دستت جا به جاش کنی. اوناییش که پیشرفته تره، مثلا قطاریه که باتری می خوره و حرکت می کنه روی ریل.

خلاصه، ما هم یه ماشین لگو تکنیک خریدیم که هم به عنوان ماشین بتونه ازش استفاده کنه و براش جذاب باشه، هم لگو باشه.

بعدا، پسرمون گفت نوح گفته کادوی تو رو از بقیه بیشتر دوست داشتم.

یه کارت تبریک هم خریدیم. به پسرمون گفتیم یه ورشو نقاشی بکش. یه ورشو بنویس تولدت مبارک.

به عنوان نقاشی، یکی از شکلک های پوکه مون رو کشید. گفت نوح پوکه مون خیلی دوست داره.

بعدا که اومد، گفت کیک تولدش پوکه مون بوده.

خوشحال شدم که انقدر راجع به دوستاش می دونه. امیدوارم بیست سال دیگه هم راجع به طرف مقابلش همین قدر بدونه .